- praecinō
- praecinō cinuī, —, ere
[prae+cano].—Of musicians, to make music before, play at : sacrificiis, L.: carmine cum magico praecinuisset anus, i. e. had uttered an incantation , Tb.—Of musical instruments, to make music before, be played at : epulis magistratuum fides praecinunt.—Fig., to foretell, predict : magnum aliquid populo R.
* * *praecinere, praecinui, praecentus Vpredict
Latin-English dictionary. 2013.